segunda-feira, 26 de setembro de 2011

†... Idealismo ...†



 Falas de amor, e eu ouço tudo e calo!
                                       O amor na Humanidade é uma mentira.
                                       É. E é por isto que na minha lira
                                       De amores fúteis poucas vezes falo.


                                       O amor! Quando virei por fim a amá-lo?!
                                       Quando, se o amor que a humanidade inspira
                                       É o amor do sibarita e da hetaíra,
                                       De Messalina e de Sardanapalo?!


                                       Pois é mister que, para o amor sagrado,
                                       O mundo fique imaterializado
                                       - Alavanca desviada do seu fulcro -


                                       E haja só amizade verdadeira
                                       Duma caveira para outra caveira,
                                       Do meu sepulcro para o teu sepulcro?!


                                                                                            †...Augustus...†

Um comentário:

†... Vozes do Além ...†